­

LENTE 2023

 

Het is zover! Het is weer lente. Je kunt er vrolijk van worden. Je mag het weer meemaken: 21 maart dus. Wie had dat gedacht? Aanwezig zijn in alle glorie is een mooi spektakel. Een nieuw begin van alles. Zuinig zijn er mee, lijkt het, want het is zo weer voorbij. Dan moet je weer seizoenen wachten. Maar intussen: dansen maar, of zoals Toon Tellegen *) het zo mooi kan zeggen:

…..en telkens als ze niet meer kan

en bijna, bijna valt

denkt ze: ik?

ik val niet, ik dans.

 

ENJOY

*) Uit: Kruis en munt. Poetry International – Gedichten – Querido

 

 

By |21 maart, 2023|Fotografie, Landschap, Natuur, Poëzie, Seizoenen|0 Comments

TERSCHELLING

 

Nooit zal ik je vergeten, want je past mij als een jas. Al meer dan 50 jaar kom ik je bezoeken. Als het even kan, neem ik mijn familie mee. Ruig is het goede woord, maar ook zo teder. Als ik naar de uitgestrekte stranden kijk, dan smelt er iets in mij. Vrijheid in optima forma. En dan die paarden in jouw landschap. Of ze er al jaren staan. Te voet naar paal 3, waar ik je eerste zeemeeuw zag broeden langs het duinwater. Dan verder lopen naar paal 8, waar de strandtent met warme choco met echte slagroom wacht. Te veel om te benoemen, bang iets te vergeten. Ruimte voor poëzie, voor een verre blik. Kijken zonder waar te nemen. En altijd maar de zee, die komt en gaat………

ENJOY!

tot in 2022 – hoop ik

HAPPY NEW YEAR

By |30 december, 2021|Fotografie, Natuur, Poëzie, Seizoenen|0 Comments

MUSEUM

In het tijdschrift FLOW nr 6 van 2021 staat o.a. de rubriek “MUSEUM VAN MEZELF”. Iemand geeft dan aan wat hij/zij het dierbaarste bezit vindt. Een mooi verhaal. Museum van mezelf, dat is makkelijker gezegd dan gedaan……. Ik doe een poging.

Mijn fototoestel lijkt mij heel geschikt hiervoor. Momenteel de Fuji Xpro2. Ik denk wel met de 35mm 1.4 lens, hoewel de 56mm 1.2 ook ‘wat’ heeft….

Natuurlijk is daar mijn vulpen met de zuiderzeeblauwe inkt. Onmisbaar zelfs….

Niet te vergeten mijn Moleskines. Mijn opschrijfnotitiekladblokboekjes. Veel gedachten zijn hierin genoteerd en weggelaten…..

De vele fotoboeken die ik maakte, waarvan die toen ik 70 werd mij wel na aan het hart ligt. ‘De weg van de 10.000 dingen.’ Wat een tijd zit daarin. Wat een weg….

Het huidige huis in Arnhem. Een plaatje…..

Het strand van Terschelling. Een belevenis op zich. Eindeloos. De reis ernaar toe is altijd een feest….

Als het om boeken gaat, komt toch ‘Het verdriet van België’ boven. Op een of andere manier heeft Hugo Claus mij weten te raken….

Stilte. Daar hou ik van. Niet te lang doodstil, maar wel het ademloze, verwonderingsvolle….

Poëzie natuurlijk. Vooral van Toon Tellegen en van Kopland. Daar kan ik bij. ‘En telkens als ze bijna valt, denkt ze: Ik val niet ik dans.”  Geweldig !

Tot slot zag ik de speech van Kai Pollak op You Tube. De maker van ‘As it is in heaven”. Een aanrader. Veel verandering daardoor…..

ENJOY!

 

By |12 juli, 2021|CLOSE TO HOME, Fotografie, Poëzie, Website|0 Comments

INFINITY

Sometimes things seem endless. Something that lasts forever, that never ends. Get lost in the distance. To get lost. Distance. A poetic feeling that manifests itself and invites poetry. Lines of poetry that just don’t want to appear. Which still remain hidden. Who roam somewhere. Somewhere. Perhaps in infinity.

ENJOY!

Canon EOS 5D MarkII – EF 24-70mm F 2,8L USM – ISO 100 – 27Mm – F 4 – 1/200sec – 2014, July.

By |21 september, 2020|Fotografie, Landschap, Poëzie|0 Comments

STILLNESS

Silence everywhere. There you are. Alone. There still are a few peers ahead. But, just leave me alone.

I look into the distance over the mountains and I know the sea behind it. The wind blows through my hair and she mainly comes from the same side here. I am a lucky one otherwise my hairstyle would get pretty confused.

I owe my grayness to my ancestors who were gray too. Although I myself think I am more like white. It also contrasts better with the mountains and my immediate surroundings.

For example, I think it is very good with green. Yellow does well, but I feel comfortable with green.

It’s lovely how the wind is blowing……

 

ENJOY!

Canon EOS 5D EF 70-200mm F 2,8 L USM – ISO 400 – 98mm – F 2,8 – 1/2000sec – 2010, July.

By |6 juni, 2020|Fotografie, Landschap, Natuur, Poëzie|0 Comments

DE WAAL

Ik kijk om mij heen. In de verte staat een populier in het groen. Het blad beweegt op de wind. Een milde wind is het. Niet van het wilde soort, maar één die het blad aan de achterkant laat zien. Licht- en donkergroen wisselen elkaar af met af en toe een stam van zilver er tussendoor. In de verte staat een nog hogere berk. Zij golft op de wind lijkt het wel.

De schapen van de buurman grazen maar door. Zij doen wat ze de hele dag doen: eten. Diep in de vacht zijn ze. Hun soortgenoten uit de omgeving zijn al geschoren. Eén landzijde is begroeid met bramen en vlierbes. Beide staan in bloei. Het geluid van de vogels klinkt onophoudelijk sinds de schemering. Het is een concert. De één antwoord op de ander met steeds een nieuwe klank; een nieuwe variatie.

Er zit één rode aardbei tussen de witgroene. Opvallend en pronkend op het strobed. De parasol in het midden van de ronde moestuin zorgt voor schaduw. De grassen wuiven en in de verte klinkt een katholieke kerkklok. Het kampvuur van de vorige avond smeult nog wat na in de stenen cirkel. De pomp van het ronde zwembad wedijvert met de vogels. Een circulatie van water. Het terrein, het land zoals wij dat noemen, is niet geheel vlak en dat geeft het een landelijk karakter.

Op de dijk, langs de Waal, hoor ik een auto voorbij gaan. Die wedijvert ook met de boten die af en toe passeren. Soms is het druk op de rivier en dan weer stil. Ook in de nacht. De rivier geeft rust en houvast. Zij slingert richting zee, hoewel mijn gevoel zegt dat zij soms de andere kant heengaat. Zij herbergt veel strandjes tussen de golfbrekers. Zij die de wilde paarden met hun veulens trotseren hebben lef. Zeker ook als zij langs de koeien lopen die verkoeling zoeken in de rivier.

De Waal zorgt voor mijmeringen ook als het laat op de avond is.

ENJOY!

Fuji X-Pro2 XF 35mm F 1,4 R – ISO 400 – F 11 – 1/60sec.

By |2 juni, 2020|Fotografie, Landschap, Natuur, Poëzie|0 Comments

DAY 008 – 100 DAY JOURNAL(2) – POETRY

Somebody asked to create a poet for an organisation. I agreed without any hesitation. It had to be about nature. So the subject feels ‘close to home’, because that’s what I did before. ‘It has to be a new one’, she said. Well….. that’s more complex, because I cannot organise poetry on command.

As a matter of fact nature has to catch me. Today I saw a bush with red berries. And immediately I started my writing in Dutch (sorry)

ENJOY !

Vandaag zag ik in rood en groen

een wereld vol van zomer

een belofte, die leek als toen

toen jij keek, gelijk een dromer

het bracht de eerste zoen

 

 

 

VOORJAAR OP DE VUURPLAATS

Behalve met het fluitekruid staat dit voorjaar weer in het teken van de boterbloem. Zeker op de vuurplaats! Een magistraal rondje tekent zich af. Het roept iets in je aan of op. Een idee van ‘wie het weet, mag het zeggen’. Het is als met de TAO, als je het gaat benoemen is het al weg. Dus: ENJOY!!

 

By |21 mei, 2019|Fotografie, Landschap, Poëzie|0 Comments

DAY 022 – 100 DAY JOURNAL – MEMORY (2)

THE DAFFODILS BENEATH THE TREES ARE FLUTTERING AND DANCING IN THE BREEZE

DAF2

Walking around and seeing those flowers, I remembered the first strophe of a poem immediately. I had to learn it during one of my first lessons in English. I did not like it that much as I do now. Time flies. As I told before, the past is always with you. Even when you are not conscious about it, it’s still there. Sometimes it will inform you unexpectedly. Well, I think I still know the teacher, the classroom and the position of my desk. I remember she was not beautiful at all, but it seems to me she knew everything from that language. Anyway I am very grateful to her nowadays. (meer…)

By |24 maart, 2017|100 Day journal, Natuur, Poëzie|1 Comment

IK ?

Na de aanbeveling van Ed van der Elsken en de imponerende uitspraak van ene Coco Chanel: ‘the most courageous act is is still: to think for yourself. Aloud’,   kan ik niet achterblijven.  Het werd me zelfs toegezongen door Dmitri Hvorostovski:

‘de eerste helft ligt al achter ons en slechts één ding hebben we begrepen:

wil je dat ze jou niet verliezen op aarde, verlies dan jezelf niet’

TULP

I love your silky dress

ENJOY!!

 

By |22 februari, 2017|Fotografie, Poëzie|0 Comments