Vandaag is het officieel herfst. Nou ja, ik heb geleerd dat het op 21 september begon dus dat hou ik aan.

Ik bewaar goede herinneringen aan deze zomer al was het maar dat ik van buurman Gijs vernam dat de grote karakiet in het riet voorkwam. Dus een ode aan het riet voordat ze dit een kopje kleiner maken. Dacht ik het niet: het riet is deel van de grassenfamilie.

En dat Vincent het gebruikte voor zijn fraaie pentekeningen stemt mij helemaal gelukkig. Soms zie je nog wel dakdekkers, die vinden dat ook mooi.

Riet zuivert het water. Dus van riet kun je op verschillende manieren blij worden. Een ode dus.

Je kunt er ook prachtige foto’s van maken. Het beweegt altijd.

In Millingen is altijd wat te doen. De manier van maaien zegt ook iets over de landheer. Gras is van alle tijden tijden. Het schijnt al 55 miljoen jaren oud te zijn. Een plant die dus al lang meegaat.

 De maaiwijze heeft ook iets weg van een labyrint. In feite moest ik daar gelijk aan denken. Ook al zoiets ouds. Nog maar 4000 jaar, dat valt alles mee.

Gelukkig levert het vandaag een foto op.

Vandaag heb ik mijn zinnen gezet op het fotograferen van de waterlelies die in de sloot groeien. Kennelijk zijn deze aangeplant of meegenomen door een of andere vogel. Het duurt altijd even voordat je ze ziet, want eerst zie je alleen maar blad. Dat is overigens al een teken dat ze eraan komen. Een schuilplaats voor de vissen vanwege de schaduw van de bladeren en jonge vogels vinden het een speeltuin. Je kunt er als jonge vogel op lopen en de insecten vliegen je tegemoet. Veel zon hebben ze nodig, dat zie je natuurlijk zo. Ze groeien naar boven tot ze niet verder kunnen. Claude Monet wist er alles van.

Knielen gaat mij niet soepel af bemerk ik. Gelukkig moet je hen van boven fotograferen, want dan zie je het meest. Wel vervelend dat ze in het midden van de sloot groeien. Er in gaan, gaat me te ver. Een nat pak is mij de foto niet waard. Het gaat om het hart van de lelie, hoewel het wit de vorm aangeeft. De weerspiegeling van de balkons in het water geeft wel dynamiek aan het zo stille water.

Fuji XPRO2, XF56mm 1,2R, ISO 200, 1/550 sec F 2,8.