A great ‘thank you’ to Matt Kloskowsky on B&H.
Vanaf het balkon in mijn huis is dit het uitzicht. De aanhoudende droogte zorgt voor weinig water in de plas. Dat maakt het makkelijk voor enkele zeemeeuwen om uit te rusten in de ondiepte. Zij kunnen met hun voeten in het water terwijl ze zich ‘aan het strand’ wanen. Soms vliegt er één weg en heb je weer wat te doen als fotograaf.
ENJOY !
Gisteravond zag ik de maan in het water. De meerkoeten waren mijn getuigen. Een fenomeen. Elvis zong al van een Bleu Moon, maar die schijnt in 2022 niet. Dat wordt wachten tot augustus 2023.
‘De aantrekkingskracht van de maan op aarde is het sterkst wanneer ze het dichtst bij elkaar staan’, lees ik ergens.
In ieder geval is er een aantrekkingskracht. Zeker ook voor mensen. Ooit liepen we daar. Nou ja, lopen? Grieken hielden zich al bezig met de vraag of de maan niet alleen rond was, maar ook bolvormig. De telescoop was nog niet uitgevonden. Bol dus. Een vanzelfsprekendheid vandaag.
Zouden de meerkoeten dat ook vinden?
ENJOY!
Het is een gevoel. Een idee. Het roept een bepaalde sfeer op. Het heeft iets van ‘ooit’, iets van ‘vroeger’. Niet waar je naar terug verlangt of naar terug zou willen. Nee, integendeel. Je wilt de tijd niet terug zetten. Toch zie je het nog voor je. Zo oud ben je dus al. Confronterend dus ook.
Bakeliet, ja dat was het. Zwart of bruinig. Het bleef hard, ook bij hitte. Een giftige stof die geen stroom geleidt. Een uitkomst in de tijd. Breekbaar, dus niet laten vallen.Nog wel te koop. Wat duurder geworden inmiddels. Nostalgie kent ook haar prijs….
ENJOY!
Stel je bent student en je gaat misschien verhuizen. Wat stel je je voor? Zijn het aardige kamergenoten? Val ik wel in de smaak? Is er een keuring misschien? Kom ik er wel tussen? Is het wel netjes? Vertrouwd ook? Een escape als het nodig is? Peperspray misschien? Duur? Hoe dichtbij is het? Wat vinden mijn ouders ervan?
Kortom, vragen en nog eens vragen. De verhuizing op zich is niet zo ingewikkeld.
Spullen? Ach, wat zijn spullen? Eerst maar een leuke tijd en een titel natuurlijk. Een fiets. Tja dat is wel belangrijk!
ENJOY!
Natuurlijk noemen ze het. Het is helemaal niet zo natuurlijk, niet zo vanzelfsprekend, blijkt het vandaag de dag. En toch vindt het zijn basis in het onbewerkte, het oorspronkelijke land. Ver voordat de commercie haar intrede deed. Toen het alleen nog ging om voedsel.
Onbewerkt dus. ‘Gewoon’ zonder winstoogmerk. Om ‘gewoon’ op te eten dus. Niet om te verhandelen of te exporteren. Laat staan om te exploiteren.
Bio. Leven, het leven betreffend.
Mooi, kwetsbaar en eenvoudig…. is dat niet ingewikkeld?
ENJOY!
Vandaag knipoog ik naar Gaudi. De kunstenaar die zich liet inspireren door de natuur. “Van natuur naar architectuur” is een beroemde uitspraak als het zijn werk betreft.
Het klopt als je ernaar kijkt. Niet dat het altijd je smaak is, maar bewondering maakt zich wel van je meester als je ertussen in beweegt.
Je moet het maar bedenken. Wie staat niet vol verbazing naar de Sagrada Familia te kijken. Je moet er wel even langs als je in Barcelona bent. Gestart in 1883 en het is nu nog een bouwplaats. Natuurlijk moet je even de treden op naar boven om van het uitzicht over de stad te genieten, maar als je om je heen kijkt, zie je het ene na het andere wonder.
Ook de natuur herbergt schoonheden die je in feite niet kunt bedenken. Een ervan is wel de artisjok. Over de opbouw kun je je alleen maar verbazen.
Hoewel er geen treden zijn, is er toch een weg naar boven…..
Alles draait om ritme lijkt het wel. Ochtendritme, avondritme. Iedereen zijn eigen ritme. Ook in vakantietijd. Tijd nodig om in je vakantie-ritme te komen, je werkritme te verlaten? Wij zijn op een of andere wijze gehecht aan ritmes. Altijd proberen we een bepaald ritme te ontdekken. Ritme geeft blijkbaar rust en houvast. Dingen of zaken komen ons bekend voor en dat geeft dus rust. Een bepaald ritme.
In Denemarken verhuurt men “HYTTER”. Vooral in het weekend zijn ze gewild en druk bezet. Even weg, even een ander ritme.
ENJOY!
Soms is het alsof alles op zijn plaats valt. Onvoorspelbaar en dat maakt het bijzonder. Het zien van de donkerblauwe binnenkant van een papaver bijvoorbeeld. Het gaat je voorstellingsvermogen te boven. Wie of wat heeft hierin de hand? Wanneer houdt het blauw op en gaat over in oranje? Veel vragen zijn wel mogelijk maar nergens klinkt een antwoord. Het is als de koekoek in de nacht. Je hoort hem wel, maar ziet hem niet. Daar op het randje van de scherpte voel ik me thuis, is er altijd die extra dimensie waar een mens geen woorden voor heeft. Stilte dus, dat is wat past. Stilte die past als een jas. En geringe scherptediepte en zwart-wit, daar hou ik van…. Dat past mij.
ENJOY!
Je durft het woord bijna niet in de mond te nemen en uit te speken. Bang dat je iemand kwetst. Toch is er momenteel niets anders in de natuur. Genieten is ook zo’n woord. Kun je dat nog? Durf je dat nog? Bij het zien van de natuur om je heen moet je haast wel. Er is niets anders te zien in het tijdvak dat we leven en buiten zijn. Dus…. mag het niet onbesproken blijven, want er valt (ook nog) veel te genieten.
ENJOY!
Recente reacties