Het is winter. Ondanks de lockdown is er tijd voor een frisse neus. Zoals altijd gaat de camera mee. Het park lijkt doods. De natuur trekt zich terug. Een episode van weinig licht en weinig groei. Wat gebeurt er eigenlijk allemaal onder de grond? Zaden ontkiemen, lees ik. En verder….. een tijd van verstilling. Stil is het zeker. Zie ik het licht nog vraag ik mij af, want fotograferen was toch schrijven met licht? Zie ik het nog? Komt het licht nog tevoorschijn? Valt het nog ergens op? Ik dacht het wel. Het licht is er gelukkig altijd. Soms moet je even goed om je heen kijken….. Ik hou het op zwartwit en vierkant……

ENJOY !