Hoewel ik sinds kerst 2019 regelmatig mijn blog bijwerk met beelden die mij aanspraken in de loop van de tijd, is het toch een apart gevoel nu weer eens iets te schrijven in het Nederlands en daarbij stil te staan bij de tijd waarin we leven. Het is coronatijd. Een rare gewaarwording. Afstand houden en handen wassen. Het is kennelijk ook herwaarderingstijd. De natuur gaat voorop met haar eigen manier van doen. In deze tijd is het op de voet volgen van de lente daarom niet alleen een fotografische uitdaging, maar ook een geluk ‘dat je het mag meemaken’, gezien de hoeveelheid mensen die in deze fase op de intensive care liggen of lagen.

En, hoewel je het vaker hebt meegemaakt, dit jaar blijkt de natuur – de lente – ook een extra bron van energie. Zo is het in feite altijd al geweest natuurlijk. Zij volgt immers haar eigen tempo, afhankelijk van de weersomstandigheden.

Verwondering en geduld lijken belangrijke factoren. Het is dan ook met veel plezier dat ik een weergave toon van mijn belevingen in de lente.