­

IMAGINE

Je kunt je natuurlijk van alles voorstellen in je bestaan. Soms zijn er ook dingen om bij weg te dromen. Bij dit beeld bijvoorbeeld. Het is een engel. Het stelt niks voor natuurlijk. Een stukje glas. Later gefotografeerd en bewerkt, zodat er een kleur ontstaat. Op zich begint hier al de verbeelding. Immers er had ook een andere kleur gekozen kunnen worden. Toch complementair hier. Rood en groen, voor een voor mij optimale verbeelding.

Ooit behoorde deze toe aan iemand die ziek was. Zij had hem toen gekregen van iemand die zij kende. Gaandeweg haar ziekteproces werd de engel haar steeds dierbaarder. In feite ging zij overal mee naar toe. En toen zij beter was, kreeg deze engel een bijzonder plekje op haar werkkamer. Daar stond zij jarenlang. Hoe simpel kan het zijn. Wegdromen, ik zei het al. Je geachten laten gaan over heden en toekomst. Gewoon, wat erin je opkomt al naar gelang jouw eigen omstandigheden.

Deze week heeft de engel een nieuwe bestemming gekregen. Ja, je raadt het al. Iemand die ook ziek is. Een geschenk dat doorgegeven werd. De oorspronkelijke geefster heeft er geen idee van. En toch bleek het van waarde deze week. Gewoon om even weg te kunnen dromen. Even alles wegdenken misschien.

Ik was erbij en legde de engel vast. Op zich al iets dromerigs. Gek, zo’n stukje glas. IMAGINE. John Lennon zei het al. Misschien ben ik wel een dromer. Het kan me niets schelen. Dromen…., wegdromen… imagine…..

 

–  ENJOY –

 

By |31 augustus, 2018|CLOSE TO HOME, Fotografie, LOVE|Reacties uitgeschakeld voor IMAGINE

DWALEN

Het mooie van fotografie is onder andere dat je kunt dwalen en niet weet wat je tegen zult komen. Nabij het Chateau Grignan in Frankrijk ontmoette in een Engelse dame die druk was met de fotografie en een oude stoel. Ik maakte haar attent op een ander standpunt. Zo ontstond er meer schaduw, meer detail en een andere invalshoek dan staand met de camera voor het oog zoals je zo vaak ziet. ‘It’s black and white’, I said, ‘of course’ she replied. En zo waren we even ‘onder ons’ als fotografen. Omdat ik zowel kleur als zwart-wit fotografeerde (zie mijn portfolio van juli 2018) geef ik hier kleuren opnamen weer.

De stoel dus. Wie heeft haar daar neergezet? Hoe lang zou dat geleden zijn? Er zit nu niemand meer op. Er kan niemand meer op zitten, want dan zak je er doorheen. Wie zou er op gezeten hebben? In de schaduw wellicht. Was het een van de Franse dames of een heer? Was zij/hij rijk of arm? Wat had hij/zij aan? Het goeie goed of juist oude kleding, omdat de stoel ook al oud was? 

De Engelse fotografe wist het ook al niet. Dwalen dus en fantaseren over wat was, over hoe het had kunnen zijn. En je onderwijl verbazen over zo’n fotografisch gelukkige ontmoeting.

By |12 augustus, 2018|Fotografie, Straatfotografie|Reacties uitgeschakeld voor DWALEN