­

GEEN SINECURE

_PSF6261Het is beslist geen sinecure om vier nagenoeg gelijke potten te draaien op _PSF6361

een draaischijf. Ook al doe je dit meerdere jaren, dan nog vraagt het

concentratie en loslaten van dagelijkse beslommeringen.

De voldoening is echter groot als er weer – of voor een eerste keer – iets

is gelukt. Dat biedt steeds weer nieuwe aanknopingspunten, zowel voor

het draaien als ook het naderhand glazuren van de eigen creaties.

Wekelijks vindt er onder de bezielende leiding van Dorien een 10 lessen durende workshop plaats, waarbij je de kneepjes van het vak met veel begrip en bezieling worden uitgelegd. De concentratie bij de cursisten, al langere tijd aan de slag of juist begonnen,  is groot en de drang om iets moois te maken doet daar niet voor onder. Regelmatig verschijnen er juweeltjes van draai- of boetseerwerk.

Naamloos-2

 

 

 

 

 

 

Naamloos-3

En bij alle inspanning en overgave is het ook

vooral genieten van het moment waarin je

terecht bent gekomen!

ENJOY!

 

Voor info:

De Bergse Pottenbakker

Dorien Verwaaijen

By |30 januari, 2017|Fotografie|Reacties uitgeschakeld voor GEEN SINECURE

STOOM AFBLAZEN

_PSF5690Je kent het misschien wel.  Er zijn zaken die te heftig zijn voor woorden. Omstandigheden die om afkoeling vragen, om ruimte om tot een beter begrip of tot verwerking te kunnen komen, later. Situaties die uitnodigen om een ander beeld op het netvlies te verkrijgen.

Eén van de mogelijkheden om je op een ander spoor te krijgen is zeker een bezoek aan de huidige expositie in het Stedelijk Museum in Amsterdam, waar Jean Tinguely’s machinespektakel zorgt voor een glimlach bij vele bezoekers.

Kinetische kunst afkomstig uit een onuitputtelijke fantasie over vergankelijkheid. En je kunt ook zelf aan de slag.

Verbazing en verwondering – het werkt ook nog – strijden met elkaar om voorrang.

Wat mij ook treft is de prachtige trap die in het museum bewaard is gebleven. De schitterende koperen leuning die je over de treden naar boven leidt. Ooit hing hier op de eerste etage één van de beroemde zwart-witten van Ed van der Elsken. Je keek er echt naar op als je onderaan de trap stond. En nu start er binnenkort een ook nu nog actuele  overzichtstentoonstelling.

Amsterdam, je blijft me verbazen. Thank you!

 

ENJOY!

 

By |28 januari, 2017|Fotografie, Museum|Reacties uitgeschakeld voor STOOM AFBLAZEN

GELUK IN ROOD

Op zoek naar nieuwe inspiratie, bezocht ik opnieuw Amsterdam. Natuurlijk voorzien van camera, want daar ging het om. Je kunt een ‘ writers blok’ tegenkomen – zoals ook Hendrik Groen, 831/4 jaar, in zijn geheime dagboek overkomt – maar als fotograaf heet zoiets ‘lack of inspiration’ geloof ik. Volgens de algemene adviezen uit de fotowereld kun je dan maar het beste naar buiten gaan ‘go out there and shoot’. Dus eerst maar een cappuccino met appeltaartje, bij Winkel op de Noordermarkt, om in de stemming te komen. Dat lukt daar altijd. Vervolgens blijkt de Papiermolenbrug een startpunt bij uitstek. En daar, jawel, treft het geluk je in optima forma. Rood!, dat wordt het voor vandaag. En dus zwerf ik een stukje verder door die ‘goeie, ouwe Jordaan’. De beelden liggen voor het oprapen en ik leef mij uit met mijn Fuji XPro 2. Voor vandaag hanteer ik Classic Chrome +5 en het 1:1 format. Een heerlijke combinatie. ENJOY!

By |21 januari, 2017|Fotografie, Straatfotografie|Reacties uitgeschakeld voor GELUK IN ROOD

SPROOKJESWERELD

blog

Over een wintervakantie in Fins Lapland valt niet veel meer te zeggen dan dat het een sprookjeswereld is. En daarmee is al veel gezegd.

‘Weg van de bewoonde wereld’, de poolcirkel achter je latend en bewegend door besneeuwde bossen tot zover het oog reikt, is het motto voor elke dag. Onderweg een vos, uil of sneeuwhaas in het wild spotten of uitrusten in een slee, getrokken door een rendier. Het is allemaal als in een sprookje.

Zowel de zon als de maan laat zich van haar goede kant zien temidden van al het sneeuw en ijs. Het is genieten van minuut tot minuut en eenmaal terug uit het vliegtuig gestapt, lijkt het wel of het allemaal niet is gebeurd.

De biologische klok raakt van streek bij 4 uur licht per dag. Het  vraagt kennelijk tijd om vertrouwd te raken met de donkerte om je heen en met het feit dat er alle tijd van de wereld is.

Sneeuwschoenwandelen maakt je moe, zeker als er meer dan 50 cm ligt waar je doorheen moet ploegen, om van het dalen en stijgen maar niet te spreken.

De rendieren in het wild zijn solisten en mensenschuw. Jaarlijks worden er circa 120.000 kalfjes geboren, waarvan er circa 40.000 het slachtoffer zijn van de beer, de wolf, de lynx, de wilde kat of zelfs van de zee-arend.

De rendierenpopulatie neemt jaarlijks toe als er niet zou worden ingegrepen door de farmhouders die ervoor zorgdragen dat er voldoende te eten overblijft voor de rendieren zelf en dat de vlees-consumptie voor de mens beschikbaar blijft. Het is natuurbeheer in optima forma waar met liefde over gesproken wordt. Een menselijke verbinding met de natuur die van generatie op generatie wordt doorgegeven.

ENJOY!!

By |18 januari, 2017|Fotografie, Landschap, Natuur, Seizoenen|Reacties uitgeschakeld voor SPROOKJESWERELD