Het is alweer ruim zes weken geleden dat ik de stekker uit mijn website heb getrokken. Een geforceerde start voor 2016 met als doel ruimte te creëren voor iets nieuws. Dat betekende sentimenten loslaten en gewoon met elan opnieuw beginnen. Een ervaring die veel teweeg bracht.
Intussen stapte ik de exposities binnen van Joan Miro, Kirchner, Karel Appel en de indrukwekkende verzameling ‘stilte’ van Joost Zwagerman. Uitersten in mensenlevens. Twee van hen werkten door tot het laatst van hun leven en twee van hen deden zelf, ieder op hun eigen wijze en met eigen gedachten binnen hun omstandigheden, ‘de deur dicht’.
Intussen heeft de kerstmuziek plaatsgemaakt voor de aankondigingen voor de Mattheus Passion. Het leven herhaalt zich en toch wijzigt het zich, ademt zich een weg door de eeuwigheid. Ieder creëert daarin zijn eigen universum. Een plaats voor eigen gedachten, ontdekkingen en expressies. Als zovele ruimten in de ruimte. ‘The universe resounds with the joyful cry – I am‘, zei Scriabin.
Het is de hoogste tijd om mijn universum in een nieuwe setting te presenteren. Met dank aan de vele, vele inspiratiebronnen voor hun bijdrage in de tijd.
Ik heb even wat rond gestruind op je nieuwe site. Het ziet er weer goed uit. Ik zou er zelf heel huiverig voor zijn om mijn site of line te halen. Ik loop nu al achter met mijn werk. Maar als ik jouw vernieuwde site zie gaat het wel een beetje kriebelen.
Ik zag enkele foto’s voorbij komen die ook bij mij goede herinneringen naar boven brengen. Alsof ik deel uitmaak van je vernieuwde site.
Ik ga het zeker weer volgen!
Succes,
Gerry
Veel dank Gerry! Altijd fijn om van een collega fotograaf een reactie te ontvangen.
Groet en weer veel fotoplezier in IJsland.
Hans